کد مطلب:3514 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:30

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

جدا كردن مردان از زنان در اجتماع، چه آثار منفي و مثبتي دارد؟

اسلام، اختلاط زنان و مردان ـ به خصوص در سن جواني ـ را جايز نميداند مگر در حد ضرورت، آن هم بدون ترس گناه، ولي بايد توجّه داشت كه به دليل خصوصيات و ويژگيهايي كه در هر يك از مرد و زن وجود دارد، امكان وجود محافل مختلط سالم و دور از ترس حرام، به حداقل كاهش مييابد. ابتدايي و تهاجمي بودن نياز جنسي مرد ـ كه فقط تقوا ميتواند او را در اعمال اين نياز از راه غير شرعي حفظ كند ـ از يك طرف و زمينة تحت تأثير قرار گرفتن شديد زن از طرف مقابل ـ به طوري كه عليميفرمايد: اظهار دوستي مرد به زن، هيچگاه از ياد او نميرود.( كليني، محمدبن يعقوب، فروع كافي، ج 5، ص، نشردار الكتب الاسلاميه . ) يكي از دهها ويژگي ميباشد كه ارتباط غير ضروري زن و مرد را تحريم ميكند; اينك به برخي آثار مثبت جدايي محافل زن و مرد در اجتماع اشاره ميكنيم:

1. آسايش زنان: خداوند متعال بر زنان حفظ حجاب را واجب كرده است، به گونهاي كه فقط مجاز است صورت و دستهاي خود را ـ آن هم فقط از مچ به پايين ـ بدون پوشش بگذارد و مجاز به نشان دادن زينتهاي خود نيز نيست: وَ لاَيُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ;(نور،31) و زينت خود را آشكار نسازند. يقيني است كه زنان در محافلي كه مردان حضور ندارند، آسودهتر و راحتترند، زيرا نگران حجاب خود نيستند.

2. امنيت زن و مرد: براساس تعاليم اسلام، زن و مرد نامحرم، بايستي از نگاههاي حرام به يكديگر پرهيز كنند. در محيطي كه زنها و مردهاي اجنبي ـ نامحرم ـ مختلط هستند، فضا براي حفظ چشمها از حرام، ناامن ميشود و هر لحظه بيم گناه ميرود و اين ناامني نسبت به زنان، بسيار شديدتر است، به طوري كه قرآن كريم به اين مطلب اشاره فرموده به زنان هشدار ميدهد:فَلاَتَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَيَطْمَعَ الَّذِي فِي قَلْبِهِي مَرَضٌ وَ قُلْنَ قَوْلاًمَّعْرُوفًا;(احزاب،32) پس به گونهاي هوسانگيز سخن نگوييد كه بيماردلان در شما طمع كنند، و سخن شايسته بگوييد.

3. حفظ عفّت و غيرت: خداوند متعال، افزون بر امر و نهي دربارة رعايت حدود الهي بين زنان و مردان، از نظر تكويني نيز حالتي در زن و مرد به وجود آورده است كه آنها را نسبت به رعايت حدود الهي، آمادهتر ميكند، مانند آن كه در زن عفت و حيا را قرار داده تا مانع رفتارهاي غيراخلاقي شود و در مرد نيز غيرت را آفريد تا هم نسبت به ناموس مردم، حالت خود نگهداري داشته باشد و هم نسبت به ناموس خود حساسيت نشان دهد. محافل اختلاط نامشروع و خطرناك، اين حضوصيات فطري را تحت الشعاع قرار داده، حيا را در زنان و غيرت را در مردان كاهش ميدهد و به مرور از بين ميبرد.( ر.ك: مجلة پژوهشهاي قرآني، ويژة زن در قرآن، سال هفتم، ش 25 ـ 26، بهار و تابستان 1380. )